سرگرمی و تفریحات سالم

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

فیروز کریمی بین حرف هایش افرادی را که می آیند و نمی روند معرفی می کند؛ «این رضا مهاجری است؛ مربی خودمان در استقلال اهواز. این دامادم است، مهندس اسماعیل پور این طلوع است، مثل دختر خودم می ماند….» بازار معرفی داغ است.

فیروز کریمی و همسرش

فرزانه خانم کریمی می گوید: «کلید را پشت در خانه می گذاریم، من دارم کارهایم را می کنم که همسایه ها خودشان می آیند داخل».

فیروز کریمی همیشه از جنجالی ترین و موفق ترین مربی های فوتبال ایران است. او بیان خاص خودش را دارد.

تیمش همیشه طرفدارهای خودش را دارد؛ طرفدارهای فیروز کریمی! کریمی از موفق ترین مربی های فوتبال ایران است؛  کریمی این روزها سرمربی استقلال اهواز است.هنر او پیروزکردن تیم هایی غیر از استقلال و پرسپولیس است.

یکی از کسانی که او در مصاحبه هایش از او زیاد یاد می کند، فرزانه خانم است؛ فرزانه خانم هم دخترعموی آقای کریمی است، هم دخترخاله اش و هم همسرش! فیروز کریمی فوق لیسانس روان شناسی است، سرهنگ پلیس بوده و  ۲۰ سالی می شود که سرمربی تیم های مختلف است؛ تیم هایی که با حضور او مطرح شدند.

بازیکن های او بعد از مدتی مثل اعضای خانواده اش می شوند، خودش می گوید در همه مراحل زندگی راهنمایی شان می کنند، یکی از آن بازیکن ها را آن قدر راهنمایی کرد که دامادش شد!

می گوید: «اسم شناسنامه ای پسرم، ابوالفضل است اما ما در خانه عباس صدایش می کنیم. می خواستم همه جوره آقا قمر بنی هاشم، مواظبش باشد». دختر دیگرش طبقه بالای خانه شان زندگی می کند. کوچولوهایی که در عکس می بینید هم نوه هایش هستند، علی و امین.

• می دانید آقای حشمت مهاجرانی خیلی دوست دارد با شما مصاحبه کند؟

حشمت خان؟ می دانید حشمت خان افسر ارشد ما بود. اوایل خدمت من هم بودند؛ من ستوان بودم و ایشان سرهنگ. یک روز که همدیگر را دیدیم، به من گفت فیروز! کسانی که با تو کار کرده اند، یک بار هم پشت سر تو حرف نمی زنند. گفتم من هیچ وقت با بازیکنم دچار اختلاف نمی شوم.

همین حالا شما می بینید، نیم ساعت دیگر بچه ها مثل سرخ پوست می ریزند اینجا، از بالا و بغل و چپ و راست می آیند و نوه ها دیگر نمی گذارند حرف بزنیم.

• این مدل زندگی که گفتید (تا نیم ساعت دیگر بچه ها مثل سرخ پوست ها حمله می کنند)، مدل زندگی مورد علاقه شماست؟

بله، البته همیشه که نه. منظورم از سرخ پوست ها نوه ها هستند. ۴تا نوه پسر دارم. وقتی وارد می شوند، خانه را به هم می ریزند و همه جا را به آتش می کشند. الان هم می آیند. آن قدر شلوغ می کنند که بیا و ببین.

• راستی حاج خانم،  کجا هستند؟

خانم کریمی: الان می آیند. رفته اند خرید.
کریمی: خب، خدا را شکر. ۴ تا پسر آتش پاره هستند. به محض اینکه وارد می شوند، این میز را برمی داریم (اشاره به میز روبه رویش می کند) تا زمین برای فوتبال آماده می شود. توپ را برمی دارند و بازی شروع می شود.

من و حاج خانم هم مدارا می کنیم. چند ساعتی بازی می کنند. با اولین شوت، اولین گلدان می شکند. بعد که کم کم خانه را به هم ریختند، ۳-۲ بار تذکر می دهم و آخر سر هم با چک و لگد بیرونشان می کنم.

• فیروز کریمی چه جوری صحبت می کند که به دیگران برنمی خورد؟ مثلا الان گفتید با چک و لگد بیرونشان می کنید، شاید اگر کس دیگری بود، ناراحت می شد ولی از حرف های شما ناراحت نمی شوند؟

حرف ها تبدیل به کلمات می شوند، این کلمات از دل من بیرون می آید؛ سخنی هم که از دل برآید، لاجرم بر دل می نشیند.

من دلی صحبت می کنم. هیچ وقت قصد و نیت و پیش زمینه ای ندارم. در هیچ مصاحبه ای پیش زمینه ندارم. یعنی هیچ خبرنگاری که به من نمی گوید چه سؤالی می خواهد بکند، سریع یک سؤالی می کند، مخصوصا وقتی که بعد از مسابقه باشد.

رگ لری و ترکی ام یکی می شود، دیگر با دلم صحبت می کنم. من هیچ وقت نیت کنایه و تخریب شخصیت کسی را ندارم.

ببینید آخر بازی تیم من باخته، یک خبرنگار می آید و می گوید آقای کریمی این دفاع وسط شما سنگین نبود.

یعنی آن خبرنگار می فهمد اما من نمی فهمم که دفاع وسطم سنگین بود؟ حالا مدافع من هم داشت می آمد. اگر می گفتم بله سنگین بود؛ خب، بازیکنم ناراحت می شد. گفتم نه. خبرنگار دوباره گفت چرا خیلی سنگین بود.

خب، من چه بگویم؟ بگویم بله بابا، خیلی بد بود، ولی من که بازیکنم را خراب نمی کنم. جواب دادم شما خبرنگار هستید یا مسئول باسکول و وزن کشی؟ خودش هم خیلی درشت هیکل بود. گفتم خداوکیلی ۱۰۰ کیلو از شما کمتر دارد.

در خانه هم همین طوری برخورد می کنم. بعضی وقت ها خانم و بچه ها از دست من کلافه می شوند. یک روز همسرم به من گفت می دانی از صبح تا حالا چندبار سربه سر من گذاشتی؟ گفتم نه خداوکیلی. گفت ۶۲ بار، من هم گفتم واقعا نمی دانستم. حالا بگذار تا آخر شب ۱۰بار دیگر هم اذیت ات کنم تا بشود ۷۲بار.

خانم کریمی، شما به این جور صحبت کردن آقای کریمی اعتراض هم می کنید؟
نه، من هیچ وقت ناراحت نمی شوم. راستش را بخواهید خودم هم دوست دارم سربه سرم بگذارد ولی به رویش نمی آورم.

• تا حالا شده جوری جوابشان را بدهید که کم بیاورند؟
  نه، تا حالا نشده.
  فیروز کریمی: نه عمرا نشده. اصلا خلق و خوی خانم این طوری نیست.
  فرزانه کریمی: آخر حرف بدی نمی زند که، خیلی هم خوب است.

کریمی: ببینید من ذاتم این جوری است. با بچه های تیم هم همین طوری هستم. موقعی که تمرین داریم به بچه ها می گویم مثلا فردا ساعت ۴ تمرین داریم، سر ساعت ۴ سوت را می زنم. ولی من خودم زودتر می روم. ساعت ۳ می روم، بچه ها هستند، یک ربع به ۳ می روم، آنها هم می آیند، این یک ساعت مانده تا تمرین را آن قدر با بچه ها می گوییم و می خندیم که خودمان خسته می شویم.

رویه من این جوری است ولی ساعت تمرین که می شود، همه چیز عوض می شود، سوت را که می زنم، بچه ها هم حساب کار می آید دستشان. ذات من این جوری است. در قالب الفاظ طنز ولی توأم با منطق و در جای خودش حرف می زنم. هیچ وقت دلم نمی خواهد کسی را دست بیندازم.

•  برای همین هم هست که بیشتر بازیکنان شما دوست دارند در تیم شما بازی کنند؟

بله، بچه ها دوست دارند با خودم کار کنند، چراکه من در تمام ابعاد زندگی شان دخالت مثبت  دارم؛ چون ماحصل یک عمر زندگی و کار و تجربه را در خدمتشان می گذارم.

فوتبالیست های من را ببینید تا ۳۸ – ۳۷ سالگی بازی می کنند. همه هم از صدقه سری امام زمان به بار نشسته اند. حتی یکی از آنها هم مشکل و معضل اجتماعی نداشته است؛ بهزاد غلامپور، مارکار آقاجانیان، خاکپور، استیلی، رضایی منش، گروسی، مدیرروستا. حتی یکی از آنها هم قرتی بازی درنیاورد؛ اینکه موهایش بلند باشد، تیپ عجیب و غریب بزند و… هیچ کدام از بازیکنان من عجیب و غریب نشدند.

• یعنی شما با آنها برخورد می کنید؟

بله. یک بازیکن پارسال آمد به تیم من با موهای بلند و گیس کرده. گفتم عزیزم، شما با من صحبت کردی مرد بودی، حالا چرا بانو شدی؟! بعدازظهر همان روز رفت موهایش را کوتاه کرد.

گفتم ممکن است یکی سر تمرین بیاید تو را برای مهدی حیدری خواستگاری کند! بعد از تمرین سوار ماشین شد و رفت؛ وقتی برگشت موهایش را کوتاه کرده بود.

سال پیش در استقلال اهواز یک بازیکنی با تیم قرارداد بست؛ روز اول تمرین وقتی دیدمش تعجب کردم؛ موهای بلندی داشت. به او گفتم از امروز تو را چهل گیس صدا می کنم؛ پس تو کی هستی؟ گفت چهل گیس. فردای آن روز که آمد سر تمرین دیدم موهایش را کوتاه کرده.

چند نفر هم آمده بودند. پدرش یکی از مسئولان شهر اهواز بود؛ آمد پیش من و گفت آقای کریمی شما هستی؟ گفتم بله. گفت من می خواستم از شما تشکر کنم؛ کاری که من نتوانستم انجام بدهم، شما انجام دادی. شما چه کار کردید؟ گفتم من فقط برای او یک اسم گذاشتم. گفت من ۵ سال است حریف این پسر نشده ام.

•  در خانه هم یک روی جدی دیگر دارید؟
  نه، دیگر الان ندارم. همه رفته اند؛ علی مانده و حوضش (به همسرش اشاره می کند). دخترها که بودند بعضی وقت ها روی دیگر را نشان می دادم. البته فقط گاهی تشر می زدم. خب، دختر بودند. همین تشر کافی بود، دیگر حساب کار دستشان می آمد.
•  خانم کریمی، شما از نظر اخلاقی چقدر با هم فرق دارید؟

خدا شاهد است خیلی شبیه هم شده ایم. خیلی با هم جور هستیم؛ حرف دلمان دیگر یکی شده است. بعضی وقت ها حرف هایمان یکی می شود. تا من می خواهم یک حرفی را بزنم، همسرم همان را می گوید.

کریمی: ببینید، من الان می خواستم به حاج خانم بگویم نبات داریم؛ ایشان همزمان به من گفت نبات می خواهی؟ دیگر دلی شده ایم. تفاهم را می بینید؟ دیگر می دانیم هر دو چه می خواهیم.

•  چند سال است با هم زندگی می کنید؟

۳۲ سال است.

•  آقای کریمی، شما خودتان را چطوری تعریف می کنید؟

من آدم رک و روراستی هستم؛ اصلا پیچیده نیستم. وحشتناک شجاعت دارم. به همین دلیل هم اگر اشتباه کنم، امکان ندارد به گردن نگیرم. من آدم پیچیده ای نیستم، اصلا هم بدکینه نیستم.

•  آخرین اشتباهی که کردید چه بود؟

۳-۲ روز پیش بود که رفتم انجمن اولیای مدرسه. آقای صافی که از پیشکسوتان آموزش و پرورش هستند، سخنرانی کردند. آن روز وقت هم نداشتم. به مدیر مدرسه گفتم من ۱۰ دقیقه می نشینم و می روم ولی باورتان نمی شود، ۲ ساعت نشستم. آن روز پرواز هم داشتم ولی صحبت هایش خیلی جالب بود؛ درباره زندگی و درباره نوع برخورد خانواده با دانش آموز.

آمدم به حاج خانم گفتم من را حلال کن؛ من خیلی از راه و روش های زندگی را نمی دانستم، تازه یک چیزهایی را امروز یاد گرفتم. آخر من خیلی وقت ها خانه نبودم.

•  نبودن شما در خانه خیلی احساس می شود؟

بله، حتما می شود.

•  مثلا در چه مواردی؟

خیلی از موارد. خب، حاج خانم همه کارها را به تنهایی انجام می داد؛ مثلا این دامادها را به ما انداخت دیگر؛ مهندس و فوتبالیست.

•  فوتبالیست را خودتان پیدا نکردید؟

نه، مادر مهدی تاتار در یکی از اعیاد از حاج خانم، شهلا
– دختر بزرگم – را خواستگاری کرد. روز تولد امام زمان بود که مادر بچه های تیم را دعوت کرده بودم خانه. در آن مجلس دختر بزرگم خواستگارهای زیادی داشت. خودش از بین آنها مهدی تاتار را انتخاب کرد. تاتار هم از ۱۳سالگی زیر دست خودم بزرگ شده بود.

•  آقای کریمی، شما خودتان را تعریف کردید، حالا از همسرتان بگویید؟

به جزمعصومین، هیچ موجودی را صادق تر از حاج خانم ندیده ام.
خانم کریمی: وقتی شما چنین حرفی می زنید من دیگر چه بگویم.
کریمی: نه، من در این ۳۲ سال زندگی هیچ بدی ای از ایشان ندیده ام؛ فقط یک بار آن هم عید ۳سال پیش بود که از ایشان ناراحت شدم ولی دیگر هیچ چیزی نبوده. هیچ زوجی مثل ما بی حاشیه نیست و مثل ما خوب زندگی نکرده اند.

•  شما آن روز چه کار کردید خانم کریمی؟

هیچی دیگر، اشتباه از من بود، قبول کردم.

فیروز کریمی: داشتم می گفتم… اول صداقت، دوم صفا؛ عشق و وفا و صدق و صفا. خیلی هم قانع است. هیچ زنی را در تاریخ دنیا مثل ایشان پیدا نمی کنید.

ما کیش زیاد می رویم. هر دفعه هم بیشتر از ۲میلیون خرید می کنیم. هر بار هم من مثل قوی ترین مردان ایران با تمام وجودم بار می کشیدم در این بازارهای خرید. هر بار کلی خرید می کردیم ولی فقط سوغاتی بود. هیچی برای خودش نمی خرید.

گفتم این دفعه که رفتیم، فقط باید برای خودت خرید کنی. با اینکه در کیش گفته بودم، باز هم دیدم فقط دو تا تیکه برای خودش خرید. وفاداری به خانواده اش هم فوق العاده است! اصلا ویژگی خاص خودش را دارد؛ بدل ندارد و به خانواده همعشق می ورزد.

خانم کریمی: تو را به خدا این قدر از من تعریف نکن! هر چی فیروز گفت ۳ برابرش خوب است. تو خوبی که من خوبم!

•  خانم کریمی، هیچ وقت از همسرتان نخواسته اید که کارشان را به خاطر شما کنار بگذارند؟

نه، چون می دانم چقدر به فوتبال علاقه دارد. من فیروز را دوست دارم و باید چیزی را که دوست دارد، دوست داشته باشم.

• هیچ وقت خسته نشده اید؟

نه، کارش این است. هر چه خودش صلاح بداند. من همیشه تنها بوده ام. من بچه مدرسه ای دارم. دختر و نوه دارم و نمی توانم بچه ها را تنها بگذارم؛ بالاخره یک نفر باید بالای سر بچه ها باشد.

•  هیچ وقت تا حالا فکر کرده اید که در این زندگی فداکاری می کنید؟

نه، اگر من فداکاری می کنم، فیروز چه کار می کند؟به خاطر ما این کارها را انجام می دهد؛ به خاطر رفاه زندگی من و بچه ها این کارها را قبول می کند. دوری راه را که تحمل می کند به خاطر ماست.

فیروز کریمی: یک شعری می گوید: به راه همسرم شش ماهه را اول فدا کردم / چون غنچه زودتر از گل خزان شد یا رسول الله؟

این درددلی است که حضرت زهرا(س) با پدرش می کند؛ یک نوحه است. این بزرگ ترین درس است. ما الگوهای خوبی داریم. این شعرها که در وصف هم می خوانند، خیلی جالب است. همسر من هم فدایی بود؛ البته بیشتر از من.

•  چه چیزی فدا شد؟

گران ترین ودیعه الهی؛ جوانی ام را فدا کردم. از جوانی ام فقط وقتی که در خانه و کنار خانم و بچه ها بودم، لذت بردم؛ ولی ۱۲ سال کنار همسرم نبودم.

•  راستی چه جوری با هم آشنا شدید؟

مادر ایشان، این خانم را به من انداختند.
خانم کریمی: خیلی ممنون.
فیروز کریمی: پدرش هم با مادرش دست به یکی کردند. من هم یک جوان ساده بودم. ما اصلا هیچ سنخیتی با هم نداشتیم. بعد که ازدواج کردیم فیلم هندی شد؛ فهمیدیم ایشان هم دختر عموی من هستند، هم دختر خاله ام. ما خیلی فامیل بودیم!

•  این عشق و علاقه از کجا پیدا شد؟

بود؛ از بچگی بود.

•  کی خودش را نشان داد؟

سال۵۴ بود؛ می خواستم بروم خدمت سربازی که خاله ام با ایشان آمدند بدرقه. موقع خداحافظی در ماشین نوحه ای متعلق به حضرت زینب گوش می کردیم که می گفت «بده ظالم فرصتی آخر»، من هم همین طور این چند کلمه را تکرار می کردم که نگاهم به ایشان افتاد.

دست مرا فشار داد. گفت: می شه نری؟ زیباترین جمله ای بود که در عمرم شنیده بودم. منتظر بودم. گفتم چرا بروم، صددرصد نمی روم. من اصلا کجا بروم؟ مادرم گفت آش پشت پا برایت پخته ایم. گفتم آش رشته است دیگر با هم می خوریم. بعد هم برگشتم و رفتم دانشکده افسری.

•  هنوز هم سر همان قرار اول هستید؟

بله، من در خلوت به جز حاج خانم به هیچ کس دیگری فکر نکرده ام. حاج خانم همه کس من است. در ذهنم – چه در خانه باشم چه دور از خانه – فقط همسرم را می بینم.
بحث ازدواج نیمه کاره رها شد.

خانه ما جنوب غربی تهران بود؛ نواب. خانه ایشان هم تهرانپارس بود. ۵۰کیلومتر فاصله داشتیم. من هر روز این مسیر را می کوبیدم و به بهانه ای به خانه خاله ام می رفتم. ساعت ۱۰ راه می افتادم، ۱۲ می رسیدم. می گفتم خاله، مادرم گفت ترشی لیته دارید؟ خاله ام می گفت بله داریم.

می داد به من می بردم. بعد شیشه را می شستم و دوباره چند ساعت دیگر برمی گشتم، می گفتم خاله، مادرم شیشه را پس داد و تشکر کرد. یک روز دیگر به بهانه کش شلوار می رفتم. می گفتم خاله، مادرم گفت کش پهن دارید؟ خاله ام می گفت دارم، به من می داد و من دوباره برمی گشتم؛ می گفتم خاله، مادرم گفت این کش را نمی خواهم، کش نازک می خواهم. کش ۱۰ مترش یک ریال بود.

من ۲ تومان خرج می کردم تا چند لحظه ایشان را ببینم. بعضی روزها دیگر هیچ بهانه ای نداشتم. می رفتم خانه خاله ام، می گفتم خاله حالت خوب است؟ می گفت چطور؟ می گفتم خاله مادرم خواب دیده حالت بد است. بنده خدا جواب می داد نه حالم خوب است. برمی گشتم خانه. دوباره می رفتم خانه خاله ام، می گفتم خاله، مادرم گفت جدی حالت خوب است؟! خب، آنها هم متوجه می شدند دیگر. من از هر فرصتی استفاده می کردم تا ایشان را ببینم. بعد از آن  ازدواج کردیم. بعد رفتم دانشکده افسری و درس پلیسی خواندم.

•  چند سال در خدمت پلیس بودید؟

۲۵ سال و بعد خودم را بازخرید کردم؛ به خاطر مربیگری. سرم خیلی شلوغ بود. استفاده کردم؛ به خاطر مربیگری که عشقم بود.

•  آقای کریمی! این درست است که می خواهید سرمربی استقلال شوید؟

نه، درست نیست. ببینید من روزنامه نمی خوانم، به غیر از مطالبی که خیلی بد بود!
داشتید درباره استقلال تهران می گفتید.

نه، این حرف ها زیاد است. قبل از استقلال هم می گفتند ابومسلم، سایپا و ذوب آهن. نه، این حرف ها نیست.

•  جدایی از استقلال اهواز چی؟

اگر جدا شوم به خاطر رسیدگی به افراد و مشکلات خانواده است و نه چیز دیگری.
بعضی ها می گویند بهانه است.خب، این بعضی ها همیشه هستند.

این حرف بعضی ها اهمیتی ندارد. می خواهم بیایم خانه، بعضی ها می گویند دعوا کرده.

می آیم، بعضی ها می گویند با خانواده قهر است. در خیابان می مانم، بعضی ها می گویند حتما نیت سرقت دارد. به پارکینگ می روم، بعضی ها می گویند  مگر ماشین است. خب، این بعضی ها بگویند من پودر شوم دیگر؛ تکلیفم هم روشن می رود این طوری.

•  چرا هیچ وقت علاقه نداشتید مربی تیم های بزرگی مثل استقلال و پرسپولیس شوید؟

من مربی تیم های بزرگی بوده ام. من دوست دارم با تیم های کوچک تیم های بزرگ را شکست بدهم. من با یک مشت جوان جلوی ۹۰هزار تماشاچی یقه پرسپولیس را می گیرم.

سه دویی که ما باختیم خیلی مقبول بود برای همه، من تیم دارم. مزه می دهد این رقابت به من. من قهرمانی هایم را گذرانده ام؛ ۲ دوره قهرمان شده ام؛ ۳ دوره نایب قهرمان؛ قهرمان جام باشگاه های آسیا هم شده ام و کلی جام دارم. لذت می برم که با یک تیم کوچک، یک کار بزرگ انجام بدهم. دوست دارم دوباره بروم دسته یک، یک تیم بیاورم بالا. تا حالا در ۵ تیم دسته یکی کار کرده ام.

•  هیچ وقت احساس نکرده اید که کم آورده اید؟ خسته نشده اید؟ مسابقه ای برایتان آن قدر سخت بوده که قبل از شروع بازی بگویید وای چه روز سختی دارم؟

همه بازی ها سخت است، بدون استثنا. همه فکر می کنند سر نخ دست ماست. نه، دست ما نیست، ما یک واژه های خیلی نابی داریم؛ توسل به معصومین، استعانت از کلام وحی و توکل به خدا. من یک قرآن دارم که از حرم حضرت رقیه برایم آورده اند که همیشه همراهم است.

همیشه دستم را روی قرآن می گذارم و وارد زمین می شوم. جز خدا هم کسی را ندارم که پشت و پناهم باشد. من بیش از ۲۰ سال سابقه کار دارم و ۲۵ جام هم گرفته ام. ویترین افتخاراتم را شاید کمتر باشگاهی داشته باشد ولی همه اینها از صدقه سر معصومین (ع) است.

• شکست اذیت تان می کند؟

شکست غیرمنصفانه بله. بازی پارسال با مس کرمان که گل نبود و داور گل قبول کرد. آن گل که قهرمانی را از ما گرفت، بدترین خاطره ورزشی من بود.

•  شکست ها را به خانه می آورید؟

نه، مگر اینکه خیلی حساس باشد.

•  شما بازی های تیم آقای کریمی را نگاه می کنید؟

خانم کریمی: قبل از عملم نگاه می کردم ولی حالا نه، فشارم بالا می رود. دیگر نگاه نمی کنم. بچه ها می بینند ولی من همیشه پیگیری می کنم.

•  اگر دری به روی شما باز شود، دوست دارید پشت آن، چه کسی یا چه چیزی را ببینید؟

کریمی: من دوست دارم مهمان باشد؛ مهمان خیلی برای ما آمد دارد. برای حاج خانم هم فکر می کنم دوست دارد طلافروش را ببیند.

خانم کریمی: نه، من دوست دارم در که باز می شود، همسرم را ببینم؛ چون هفته ای یک بار می بینمش، بقیه اش اهواز است. بعضی وقت ها دوست دارم نوه ام یا دامادهایم را ببینم.

کریمی: من دوست دارم در باغ بهشت را هم ببینم.

•  اگر یک روز یکی از بچه ها به خانه بیاید و بگوید ناخواسته و غیرعمدی کسی را کشته، چه کار می کنید؟

بکشد؟ اینکه محال است. خب، یک خسته نباشید به او می گویم! مثلا اگر بگوید من فلانی را خفه کرده ام، می گویم خب، خسته نباشی! اول توجیه می کنم می گویم حق با توست. حالا دستش شانسی خورده، فکر کرده بادکنک است، فشار داده و خفه شده است. توجیه می کنم. حق طبیعی هر پدری است.

نه، شوخی کردم. اگر خدای نکرده چنین اتفاقی بیفتد، روند قانونی را طی می کنم. البته من این کار را می کنم، شماها تنها کاری که می کنید غش کردن است.

محو شخصیت کارلوس آلبرتو بودم

با پاس در فینال جام باشگاه های آسیا مقابل الشباب عربستان بازی کردیم. رمز ما در آن بازی، نام مقدس حضرت زهرا(س) بود. آن طرف، کارلوس آلبرتو پریرا مربی معروف برزیلی و این طرف من که ۳۷ساله بودم؛ او گرگ باران دیده، من جوان. خدا وکیلی باید ۱۰ تا گل به ما می زدند. اگر قیاس می کردیم، آن طرف یک بادام هندی روی نیمکت نشسته بود، این طرف یک ذرت بو داده.

بازی از دست من خارج شده بود. من فقط محو شخصیت کارلوس بودم و اصلا بازی را نگاه نمی کردم.

یک دفتر یادداشت دستش بود که همه برگ هایش عکس زمین فوتبال بود و همین طور یادداشت برمی داشت.

نگاه می کردم که او چه کار می کند. من یک دفتر سیمی داشتم. مثل او دستم گرفته بودم و از چپ به راست می نوشتم؛ کسی نبود به من بگوید فارسی را که از چپ نمی نویسند.

من محو او بودم و فقط او را نگاه می کردم. تا می رفتند سمت دروازه ما، صدای یا زهرا بالا می رفت. دوربین که سراغم می آمد، من هم ژست می گرفتم و می رفتم لب خط، بچه ها را صدا می کردم و می گفتم فرهاد سوت.

فرهاد می گفت سوت یعنی چی آقا؟ بعد با دستم ادا و اطوار درمی آوردم. دوباره دوربین می آمد سراغ من. دوباره می رفتم لب خط و فرهاد عباسی را صدا می کردم. بیچاره از دست من گیج شده بود، من هم کم نمی آوردم.

با دستم طوری برای او حرکت نشان می دادم که فرهاد فکر می کرد باید به بچه ها بگوید، بازیکنان حریف را درو کنند. می رفت وسط زمین و می گفت بچه ها، آقا فیروز گفته درو کنید و می رفتند تو ساق بازیکنان حریف. دوباره می رفتم لب خط و فریاد می زدم فرهاد، این چه کاری است، من کی گفتم درو کنید.

خلاصه نمی دانید؛ فیلمی شده بود برای خودش. من فقط محو شخصیت کارلوس آلبرتو بودم. اصلا چیزی از بازی نفهمیدم. آن بازی، خاطره انگیزترین بازی عمر مربیگری ام است؛ خیلی خوب بود. اینجاست که می گویم بعضی وقت ها همه چیز از دست ما خارج می شود و معصومین و حضرت زهرا و خود خدا به کمک ما می آیند.

سرگرمی و تفریحات سالم...

http://www.funpatogh.com فان پاتوق مجله جامع شامل خبر، سرگرمی، روانشناسی، زناشویی، مد، دکوراسیون، آشپزی، پزشکی Thu, 16 Jun 2016 14:06:32 +0000 fa-IR hourly 1 https://wordpress.org/?v=4.4.2 http://www.funpatogh.com/firooz-karimi-wife.html http://www.funpatogh.com/firooz-karimi-wife.html#respond Wed, 15 Jun 2016 20:14:41 +0000 http://www.funpatogh.com/?p=81012 فیروز کریمی بین حرف هایش افرادی را که می آیند و نمی روند معرفی می کند؛ «این رضا مهاجری است؛ مربی خودمان در استقلال اهواز. این دامادم است، مهندس اسماعیل پور این طلوع است، مثل دختر خودم می ماند….» بازار معرفی داغ است. فیروز کریمی و همسرش فرزانه خانم کریمی می گوید: «کلید را پشت در خانه […]

The post جزئیات زندگی فیروز کریمی و همسر و فرزندان و دامادش appeared first on فان پاتوق مجله سرگرمی و خانوادگی.

]]> فیروز کریمی بین حرف هایش افرادی را که می آیند و نمی روند معرفی می کند؛ «این رضا مهاجری است؛ مربی خودمان در استقلال اهواز. این دامادم است، مهندس اسماعیل پور این طلوع است، مثل دختر خودم می ماند….» بازار معرفی داغ است.

فیروز کریمی و همسرش

فرزانه خانم کریمی می گوید: «کلید را پشت در خانه می گذاریم، من دارم کارهایم را می کنم که همسایه ها خودشان می آیند داخل».

فیروز کریمی همیشه از جنجالی ترین و موفق ترین مربی های فوتبال ایران است. او بیان خاص خودش را دارد.

تیمش همیشه طرفدارهای خودش را دارد؛ طرفدارهای فیروز کریمی! کریمی از موفق ترین مربی های فوتبال ایران است؛  کریمی این روزها سرمربی استقلال اهواز است.هنر او پیروزکردن تیم هایی غیر از استقلال و پرسپولیس است.

یکی از کسانی که او در مصاحبه هایش از او زیاد یاد می کند، فرزانه خانم است؛ فرزانه خانم هم دخترعموی آقای کریمی است، هم دخترخاله اش و هم همسرش! فیروز کریمی فوق لیسانس روان شناسی است، سرهنگ پلیس بوده و  ۲۰ سالی می شود که سرمربی تیم های مختلف است؛ تیم هایی که با حضور او مطرح شدند.

بازیکن های او بعد از مدتی مثل اعضای خانواده اش می شوند، خودش می گوید در همه مراحل زندگی راهنمایی شان می کنند، یکی از آن بازیکن ها را آن قدر راهنمایی کرد که دامادش شد!

می گوید: «اسم شناسنامه ای پسرم، ابوالفضل است اما ما در خانه عباس صدایش می کنیم. می خواستم همه جوره آقا قمر بنی هاشم، مواظبش باشد». دختر دیگرش طبقه بالای خانه شان زندگی می کند. کوچولوهایی که در عکس می بینید هم نوه هایش هستند، علی و امین.

• می دانید آقای حشمت مهاجرانی خیلی دوست دارد با شما مصاحبه کند؟

حشمت خان؟ می دانید حشمت خان افسر ارشد ما بود. اوایل خدمت من هم بودند؛ من ستوان بودم و ایشان سرهنگ. یک روز که همدیگر را دیدیم، به من گفت فیروز! کسانی که با تو کار کرده اند، یک بار هم پشت سر تو حرف نمی زنند. گفتم من هیچ وقت با بازیکنم دچار اختلاف نمی شوم.

همین حالا شما می بینید، نیم ساعت دیگر بچه ها مثل سرخ پوست می ریزند اینجا، از بالا و بغل و چپ و راست می آیند و نوه ها دیگر نمی گذارند حرف بزنیم.

• این مدل زندگی که گفتید (تا نیم ساعت دیگر بچه ها مثل سرخ پوست ها حمله می کنند)، مدل زندگی مورد علاقه شماست؟

بله، البته همیشه که نه. منظورم از سرخ پوست ها نوه ها هستند. ۴تا نوه پسر دارم. وقتی وارد می شوند، خانه را به هم می ریزند و همه جا را به آتش می کشند. الان هم می آیند. آن قدر شلوغ می کنند که بیا و ببین.

• راستی حاج خانم،  کجا هستند؟

خانم کریمی: الان می آیند. رفته اند خرید.
کریمی: خب، خدا را شکر. ۴ تا پسر آتش پاره هستند. به محض اینکه وارد می شوند، این میز را برمی داریم (اشاره به میز روبه رویش می کند) تا زمین برای فوتبال آماده می شود. توپ را برمی دارند و بازی شروع می شود.

من و حاج خانم هم مدارا می کنیم. چند ساعتی بازی می کنند. با اولین شوت، اولین گلدان می شکند. بعد که کم کم خانه را به هم ریختند، ۳-۲ بار تذکر می دهم و آخر سر هم با چک و لگد بیرونشان می کنم.

• فیروز کریمی چه جوری صحبت می کند که به دیگران برنمی خورد؟ مثلا الان گفتید با چک و لگد بیرونشان می کنید، شاید اگر کس دیگری بود، ناراحت می شد ولی از حرف های شما ناراحت نمی شوند؟

حرف ها تبدیل به کلمات می شوند، این کلمات از دل من بیرون می آید؛ سخنی هم که از دل برآید، لاجرم بر دل می نشیند.

من دلی صحبت می کنم. هیچ وقت قصد و نیت و پیش زمینه ای ندارم. در هیچ مصاحبه ای پیش زمینه ندارم. یعنی هیچ خبرنگاری که به من نمی گوید چه سؤالی می خواهد بکند، سریع یک سؤالی می کند، مخصوصا وقتی که بعد از مسابقه باشد.

رگ لری و ترکی ام یکی می شود، دیگر با دلم صحبت می کنم. من هیچ وقت نیت کنایه و تخریب شخصیت کسی را ندارم.

ببینید آخر بازی تیم من باخته، یک خبرنگار می آید و می گوید آقای کریمی این دفاع وسط شما سنگین نبود.

یعنی آن خبرنگار می فهمد اما من نمی فهمم که دفاع وسطم سنگین بود؟ حالا مدافع من هم داشت می آمد. اگر می گفتم بله سنگین بود؛ خب، بازیکنم ناراحت می شد. گفتم نه. خبرنگار دوباره گفت چرا خیلی سنگین بود.

خب، من چه بگویم؟ بگویم بله بابا، خیلی بد بود، ولی من که بازیکنم را خراب نمی کنم. جواب دادم شما خبرنگار هستید یا مسئول باسکول و وزن کشی؟ خودش هم خیلی درشت هیکل بود. گفتم خداوکیلی ۱۰۰ کیلو از شما کمتر دارد.

در خانه هم همین طوری برخورد می کنم. بعضی وقت ها خانم و بچه ها از دست من کلافه می شوند. یک روز همسرم به من گفت می دانی از صبح تا حالا چندبار سربه سر من گذاشتی؟ گفتم نه خداوکیلی. گفت ۶۲ بار، من هم گفتم واقعا نمی دانستم. حالا بگذار تا آخر شب ۱۰بار دیگر هم اذیت ات کنم تا بشود ۷۲بار.

خانم کریمی، شما به این جور صحبت کردن آقای کریمی اعتراض هم می کنید؟
نه، من هیچ وقت ناراحت نمی شوم. راستش را بخواهید خودم هم دوست دارم سربه سرم بگذارد ولی به رویش نمی آورم.

• تا حالا شده جوری جوابشان را بدهید که کم بیاورند؟
  نه، تا حالا نشده.
  فیروز کریمی: نه عمرا نشده. اصلا خلق و خوی خانم این طوری نیست.
  فرزانه کریمی: آخر حرف بدی نمی زند که، خیلی هم خوب است.

کریمی: ببینید من ذاتم این جوری است. با بچه های تیم هم همین طوری هستم. موقعی که تمرین داریم به بچه ها می گویم مثلا فردا ساعت ۴ تمرین داریم، سر ساعت ۴ سوت را می زنم. ولی من خودم زودتر می روم. ساعت ۳ می روم، بچه ها هستند، یک ربع به ۳ می روم، آنها هم می آیند، این یک ساعت مانده تا تمرین را آن قدر با بچه ها می گوییم و می خندیم که خودمان خسته می شویم.

رویه من این جوری است ولی ساعت تمرین که می شود، همه چیز عوض می شود، سوت را که می زنم، بچه ها هم حساب کار می آید دستشان. ذات من این جوری است. در قالب الفاظ طنز ولی توأم با منطق و در جای خودش حرف می زنم. هیچ وقت دلم نمی خواهد کسی را دست بیندازم.

•  برای همین هم هست که بیشتر بازیکنان شما دوست دارند در تیم شما بازی کنند؟

بله، بچه ها دوست دارند با خودم کار کنند، چراکه من در تمام ابعاد زندگی شان دخالت مثبت  دارم؛ چون ماحصل یک عمر زندگی و کار و تجربه را در خدمتشان می گذارم.

فوتبالیست های من را ببینید تا ۳۸ – ۳۷ سالگی بازی می کنند. همه هم از صدقه سری امام زمان به بار نشسته اند. حتی یکی از آنها هم مشکل و معضل اجتماعی نداشته است؛ بهزاد غلامپور، مارکار آقاجانیان، خاکپور، استیلی، رضایی منش، گروسی، مدیرروستا. حتی یکی از آنها هم قرتی بازی درنیاورد؛ اینکه موهایش بلند باشد، تیپ عجیب و غریب بزند و… هیچ کدام از بازیکنان من عجیب و غریب نشدند.

• یعنی شما با آنها برخورد می کنید؟

بله. یک بازیکن پارسال آمد به تیم من با موهای بلند و گیس کرده. گفتم عزیزم، شما با من صحبت کردی مرد بودی، حالا چرا بانو شدی؟! بعدازظهر همان روز رفت موهایش را کوتاه کرد.

گفتم ممکن است یکی سر تمرین بیاید تو را برای مهدی حیدری خواستگاری کند! بعد از تمرین سوار ماشین شد و رفت؛ وقتی برگشت موهایش را کوتاه کرده بود.

سال پیش در استقلال اهواز یک بازیکنی با تیم قرارداد بست؛ روز اول تمرین وقتی دیدمش تعجب کردم؛ موهای بلندی داشت. به او گفتم از امروز تو را چهل گیس صدا می کنم؛ پس تو کی هستی؟ گفت چهل گیس. فردای آن روز که آمد سر تمرین دیدم موهایش را کوتاه کرده.

چند نفر هم آمده بودند. پدرش یکی از مسئولان شهر اهواز بود؛ آمد پیش من و گفت آقای کریمی شما هستی؟ گفتم بله. گفت من می خواستم از شما تشکر کنم؛ کاری که من نتوانستم انجام بدهم، شما انجام دادی. شما چه کار کردید؟ گفتم من فقط برای او یک اسم گذاشتم. گفت من ۵ سال است حریف این پسر نشده ام.

•  در خانه هم یک روی جدی دیگر دارید؟
  نه، دیگر الان ندارم. همه رفته اند؛ علی مانده و حوضش (به همسرش اشاره می کند). دخترها که بودند بعضی وقت ها روی دیگر را نشان می دادم. البته فقط گاهی تشر می زدم. خب، دختر بودند. همین تشر کافی بود، دیگر حساب کار دستشان می آمد.
•  خانم کریمی، شما از نظر اخلاقی چقدر با هم فرق دارید؟

خدا شاهد است خیلی شبیه هم شده ایم. خیلی با هم جور هستیم؛ حرف دلمان دیگر یکی شده است. بعضی وقت ها حرف هایمان یکی می شود. تا من می خواهم یک حرفی را بزنم، همسرم همان را می گوید.

کریمی: ببینید، من الان می خواستم به حاج خانم بگویم نبات داریم؛ ایشان همزمان به من گفت نبات می خواهی؟ دیگر دلی شده ایم. تفاهم را می بینید؟ دیگر می دانیم هر دو چه می خواهیم.

•  چند سال است با هم زندگی می کنید؟

۳۲ سال است.

•  آقای کریمی، شما خودتان را چطوری تعریف می کنید؟

من آدم رک و روراستی هستم؛ اصلا پیچیده نیستم. وحشتناک شجاعت دارم. به همین دلیل هم اگر اشتباه کنم، امکان ندارد به گردن نگیرم. من آدم پیچیده ای نیستم، اصلا هم بدکینه نیستم.

•  آخرین اشتباهی که کردید چه بود؟

۳-۲ روز پیش بود که رفتم انجمن اولیای مدرسه. آقای صافی که از پیشکسوتان آموزش و پرورش هستند، سخنرانی کردند. آن روز وقت هم نداشتم. به مدیر مدرسه گفتم من ۱۰ دقیقه می نشینم و می روم ولی باورتان نمی شود، ۲ ساعت نشستم. آن روز پرواز هم داشتم ولی صحبت هایش خیلی جالب بود؛ درباره زندگی و درباره نوع برخورد خانواده با دانش آموز.

آمدم به حاج خانم گفتم من را حلال کن؛ من خیلی از راه و روش های زندگی را نمی دانستم، تازه یک چیزهایی را امروز یاد گرفتم. آخر من خیلی وقت ها خانه نبودم.

•  نبودن شما در خانه خیلی احساس می شود؟

بله، حتما می شود.

•  مثلا در چه مواردی؟

خیلی از موارد. خب، حاج خانم همه کارها را به تنهایی انجام می داد؛ مثلا این دامادها را به ما انداخت دیگر؛ مهندس و فوتبالیست.

•  فوتبالیست را خودتان پیدا نکردید؟

نه، مادر مهدی تاتار در یکی از اعیاد از حاج خانم، شهلا
– دختر بزرگم – را خواستگاری کرد. روز تولد امام زمان بود که مادر بچه های تیم را دعوت کرده بودم خانه. در آن مجلس دختر بزرگم خواستگارهای زیادی داشت. خودش از بین آنها مهدی تاتار را انتخاب کرد. تاتار هم از ۱۳سالگی زیر دست خودم بزرگ شده بود.

•  آقای کریمی، شما خودتان را تعریف کردید، حالا از همسرتان بگویید؟

به جزمعصومین، هیچ موجودی را صادق تر از حاج خانم ندیده ام.
خانم کریمی: وقتی شما چنین حرفی می زنید من دیگر چه بگویم.
کریمی: نه، من در این ۳۲ سال زندگی هیچ بدی ای از ایشان ندیده ام؛ فقط یک بار آن هم عید ۳سال پیش بود که از ایشان ناراحت شدم ولی دیگر هیچ چیزی نبوده. هیچ زوجی مثل ما بی حاشیه نیست و مثل ما خوب زندگی نکرده اند.

•  شما آن روز چه کار کردید خانم کریمی؟

هیچی دیگر، اشتباه از من بود، قبول کردم.

فیروز کریمی: داشتم می گفتم… اول صداقت، دوم صفا؛ عشق و وفا و صدق و صفا. خیلی هم قانع است. هیچ زنی را در تاریخ دنیا مثل ایشان پیدا نمی کنید.

ما کیش زیاد می رویم. هر دفعه هم بیشتر از ۲میلیون خرید می کنیم. هر بار هم من مثل قوی ترین مردان ایران با تمام وجودم بار می کشیدم در این بازارهای خرید. هر بار کلی خرید می کردیم ولی فقط سوغاتی بود. هیچی برای خودش نمی خرید.

گفتم این دفعه که رفتیم، فقط باید برای خودت خرید کنی. با اینکه در کیش گفته بودم، باز هم دیدم فقط دو تا تیکه برای خودش خرید. وفاداری به خانواده اش هم فوق العاده است! اصلا ویژگی خاص خودش را دارد؛ بدل ندارد و به خانواده همعشق می ورزد.

خانم کریمی: تو را به خدا این قدر از من تعریف نکن! هر چی فیروز گفت ۳ برابرش خوب است. تو خوبی که من خوبم!

•  خانم کریمی، هیچ وقت از همسرتان نخواسته اید که کارشان را به خاطر شما کنار بگذارند؟

نه، چون می دانم چقدر به فوتبال علاقه دارد. من فیروز را دوست دارم و باید چیزی را که دوست دارد، دوست داشته باشم.

• هیچ وقت خسته نشده اید؟

نه، کارش این است. هر چه خودش صلاح بداند. من همیشه تنها بوده ام. من بچه مدرسه ای دارم. دختر و نوه دارم و نمی توانم بچه ها را تنها بگذارم؛ بالاخره یک نفر باید بالای سر بچه ها باشد.

•  هیچ وقت تا حالا فکر کرده اید که در این زندگی فداکاری می کنید؟

نه، اگر من فداکاری می کنم، فیروز چه کار می کند؟به خاطر ما این کارها را انجام می دهد؛ به خاطر رفاه زندگی من و بچه ها این کارها را قبول می کند. دوری راه را که تحمل می کند به خاطر ماست.

فیروز کریمی: یک شعری می گوید: به راه همسرم شش ماهه را اول فدا کردم / چون غنچه زودتر از گل خزان شد یا رسول الله؟

این درددلی است که حضرت زهرا(س) با پدرش می کند؛ یک نوحه است. این بزرگ ترین درس است. ما الگوهای خوبی داریم. این شعرها که در وصف هم می خوانند، خیلی جالب است. همسر من هم فدایی بود؛ البته بیشتر از من.

•  چه چیزی فدا شد؟

گران ترین ودیعه الهی؛ جوانی ام را فدا کردم. از جوانی ام فقط وقتی که در خانه و کنار خانم و بچه ها بودم، لذت بردم؛ ولی ۱۲ سال کنار همسرم نبودم.

•  راستی چه جوری با هم آشنا شدید؟

مادر ایشان، این خانم را به من انداختند.
خانم کریمی: خیلی ممنون.
فیروز کریمی: پدرش هم با مادرش دست به یکی کردند. من هم یک جوان ساده بودم. ما اصلا هیچ سنخیتی با هم نداشتیم. بعد که ازدواج کردیم فیلم هندی شد؛ فهمیدیم ایشان هم دختر عموی من هستند، هم دختر خاله ام. ما خیلی فامیل بودیم!

•  این عشق و علاقه از کجا پیدا شد؟

بود؛ از بچگی بود.

•  کی خودش را نشان داد؟

سال۵۴ بود؛ می خواستم بروم خدمت سربازی که خاله ام با ایشان آمدند بدرقه. موقع خداحافظی در ماشین نوحه ای متعلق به حضرت زینب گوش می کردیم که می گفت «بده ظالم فرصتی آخر»، من هم همین طور این چند کلمه را تکرار می کردم که نگاهم به ایشان افتاد.

دست مرا فشار داد. گفت: می شه نری؟ زیباترین جمله ای بود که در عمرم شنیده بودم. منتظر بودم. گفتم چرا بروم، صددرصد نمی روم. من اصلا کجا بروم؟ مادرم گفت آش پشت پا برایت پخته ایم. گفتم آش رشته است دیگر با هم می خوریم. بعد هم برگشتم و رفتم دانشکده افسری.

•  هنوز هم سر همان قرار اول هستید؟

بله، من در خلوت به جز حاج خانم به هیچ کس دیگری فکر نکرده ام. حاج خانم همه کس من است. در ذهنم – چه در خانه باشم چه دور از خانه – فقط همسرم را می بینم.
بحث ازدواج نیمه کاره رها شد.

خانه ما جنوب غربی تهران بود؛ نواب. خانه ایشان هم تهرانپارس بود. ۵۰کیلومتر فاصله داشتیم. من هر روز این مسیر را می کوبیدم و به بهانه ای به خانه خاله ام می رفتم. ساعت ۱۰ راه می افتادم، ۱۲ می رسیدم. می گفتم خاله، مادرم گفت ترشی لیته دارید؟ خاله ام می گفت بله داریم.

می داد به من می بردم. بعد شیشه را می شستم و دوباره چند ساعت دیگر برمی گشتم، می گفتم خاله، مادرم شیشه را پس داد و تشکر کرد. یک روز دیگر به بهانه کش شلوار می رفتم. می گفتم خاله، مادرم گفت کش پهن دارید؟ خاله ام می گفت دارم، به من می داد و من دوباره برمی گشتم؛ می گفتم خاله، مادرم گفت این کش را نمی خواهم، کش نازک می خواهم. کش ۱۰ مترش یک ریال بود.

من ۲ تومان خرج می کردم تا چند لحظه ایشان را ببینم. بعضی روزها دیگر هیچ بهانه ای نداشتم. می رفتم خانه خاله ام، می گفتم خاله حالت خوب است؟ می گفت چطور؟ می گفتم خاله مادرم خواب دیده حالت بد است. بنده خدا جواب می داد نه حالم خوب است. برمی گشتم خانه. دوباره می رفتم خانه خاله ام، می گفتم خاله، مادرم گفت جدی حالت خوب است؟! خب، آنها هم متوجه می شدند دیگر. من از هر فرصتی استفاده می کردم تا ایشان را ببینم. بعد از آن  ازدواج کردیم. بعد رفتم دانشکده افسری و درس پلیسی خواندم.

•  چند سال در خدمت پلیس بودید؟

۲۵ سال و بعد خودم را بازخرید کردم؛ به خاطر مربیگری. سرم خیلی شلوغ بود. استفاده کردم؛ به خاطر مربیگری که عشقم بود.

•  آقای کریمی! این درست است که می خواهید سرمربی استقلال شوید؟

نه، درست نیست. ببینید من روزنامه نمی خوانم، به غیر از مطالبی که خیلی بد بود!
داشتید درباره استقلال تهران می گفتید.

نه، این حرف ها زیاد است. قبل از استقلال هم می گفتند ابومسلم، سایپا و ذوب آهن. نه، این حرف ها نیست.

•  جدایی از استقلال اهواز چی؟

اگر جدا شوم به خاطر رسیدگی به افراد و مشکلات خانواده است و نه چیز دیگری.
بعضی ها می گویند بهانه است.خب، این بعضی ها همیشه هستند.

این حرف بعضی ها اهمیتی ندارد. می خواهم بیایم خانه، بعضی ها می گویند دعوا کرده.

می آیم، بعضی ها می گویند با خانواده قهر است. در خیابان می مانم، بعضی ها می گویند حتما نیت سرقت دارد. به پارکینگ می روم، بعضی ها می گویند  مگر ماشین است. خب، این بعضی ها بگویند من پودر شوم دیگر؛ تکلیفم هم روشن می رود این طوری.

•  چرا هیچ وقت علاقه نداشتید مربی تیم های بزرگی مثل استقلال و پرسپولیس شوید؟

من مربی تیم های بزرگی بوده ام. من دوست دارم با تیم های کوچک تیم های بزرگ را شکست بدهم. من با یک مشت جوان جلوی ۹۰هزار تماشاچی یقه پرسپولیس را می گیرم.

سه دویی که ما باختیم خیلی مقبول بود برای همه، من تیم دارم. مزه می دهد این رقابت به من. من قهرمانی هایم را گذرانده ام؛ ۲ دوره قهرمان شده ام؛ ۳ دوره نایب قهرمان؛ قهرمان جام باشگاه های آسیا هم شده ام و کلی جام دارم. لذت می برم که با یک تیم کوچک، یک کار بزرگ انجام بدهم. دوست دارم دوباره بروم دسته یک، یک تیم بیاورم بالا. تا حالا در ۵ تیم دسته یکی کار کرده ام.

•  هیچ وقت احساس نکرده اید که کم آورده اید؟ خسته نشده اید؟ مسابقه ای برایتان آن قدر سخت بوده که قبل از شروع بازی بگویید وای چه روز سختی دارم؟

همه بازی ها سخت است، بدون استثنا. همه فکر می کنند سر نخ دست ماست. نه، دست ما نیست، ما یک واژه های خیلی نابی داریم؛ توسل به معصومین، استعانت از کلام وحی و توکل به خدا. من یک قرآن دارم که از حرم حضرت رقیه برایم آورده اند که همیشه همراهم است.

همیشه دستم را روی قرآن می گذارم و وارد زمین می شوم. جز خدا هم کسی را ندارم که پشت و پناهم باشد. من بیش از ۲۰ سال سابقه کار دارم و ۲۵ جام هم گرفته ام. ویترین افتخاراتم را شاید کمتر باشگاهی داشته باشد ولی همه اینها از صدقه سر معصومین (ع) است.

• شکست اذیت تان می کند؟

شکست غیرمنصفانه بله. بازی پارسال با مس کرمان که گل نبود و داور گل قبول کرد. آن گل که قهرمانی را از ما گرفت، بدترین خاطره ورزشی من بود.

•  شکست ها را به خانه می آورید؟

نه، مگر اینکه خیلی حساس باشد.

•  شما بازی های تیم آقای کریمی را نگاه می کنید؟

خانم کریمی: قبل از عملم نگاه می کردم ولی حالا نه، فشارم بالا می رود. دیگر نگاه نمی کنم. بچه ها می بینند ولی من همیشه پیگیری می کنم.

•  اگر دری به روی شما باز شود، دوست دارید پشت آن، چه کسی یا چه چیزی را ببینید؟

کریمی: من دوست دارم مهمان باشد؛ مهمان خیلی برای ما آمد دارد. برای حاج خانم هم فکر می کنم دوست دارد طلافروش را ببیند.

خانم کریمی: نه، من دوست دارم در که باز می شود، همسرم را ببینم؛ چون هفته ای یک بار می بینمش، بقیه اش اهواز است. بعضی وقت ها دوست دارم نوه ام یا دامادهایم را ببینم.

کریمی: من دوست دارم در باغ بهشت را هم ببینم.

•  اگر یک روز یکی از بچه ها به خانه بیاید و بگوید ناخواسته و غیرعمدی کسی را کشته، چه کار می کنید؟

بکشد؟ اینکه محال است. خب، یک خسته نباشید به او می گویم! مثلا اگر بگوید من فلانی را خفه کرده ام، می گویم خب، خسته نباشی! اول توجیه می کنم می گویم حق با توست. حالا دستش شانسی خورده، فکر کرده بادکنک است، فشار داده و خفه شده است. توجیه می کنم. حق طبیعی هر پدری است.

نه، شوخی کردم. اگر خدای نکرده چنین اتفاقی بیفتد، روند قانونی را طی می کنم. البته من این کار را می کنم، شماها تنها کاری که می کنید غش کردن است.

محو شخصیت کارلوس آلبرتو بودم

با پاس در فینال جام باشگاه های آسیا مقابل الشباب عربستان بازی کردیم. رمز ما در آن بازی، نام مقدس حضرت زهرا(س) بود. آن طرف، کارلوس آلبرتو پریرا مربی معروف برزیلی و این طرف من که ۳۷ساله بودم؛ او گرگ باران دیده، من جوان. خدا وکیلی باید ۱۰ تا گل به ما می زدند. اگر قیاس می کردیم، آن طرف یک بادام هندی روی نیمکت نشسته بود، این طرف یک ذرت بو داده.

بازی از دست من خارج شده بود. من فقط محو شخصیت کارلوس بودم و اصلا بازی را نگاه نمی کردم.

یک دفتر یادداشت دستش بود که همه برگ هایش عکس زمین فوتبال بود و همین طور یادداشت برمی داشت.

نگاه می کردم که او چه کار می کند. من یک دفتر سیمی داشتم. مثل او دستم گرفته بودم و از چپ به راست می نوشتم؛ کسی نبود به من بگوید فارسی را که از چپ نمی نویسند.

من محو او بودم و فقط او را نگاه می کردم. تا می رفتند سمت دروازه ما، صدای یا زهرا بالا می رفت. دوربین که سراغم می آمد، من هم ژست می گرفتم و می رفتم لب خط، بچه ها را صدا می کردم و می گفتم فرهاد سوت.

فرهاد می گفت سوت یعنی چی آقا؟ بعد با دستم ادا و اطوار درمی آوردم. دوباره دوربین می آمد سراغ من. دوباره می رفتم لب خط و فرهاد عباسی را صدا می کردم. بیچاره از دست من گیج شده بود، من هم کم نمی آوردم.

با دستم طوری برای او حرکت نشان می دادم که فرهاد فکر می کرد باید به بچه ها بگوید، بازیکنان حریف را درو کنند. می رفت وسط زمین و می گفت بچه ها، آقا فیروز گفته درو کنید و می رفتند تو ساق بازیکنان حریف. دوباره می رفتم لب خط و فریاد می زدم فرهاد، این چه کاری است، من کی گفتم درو کنید.

خلاصه نمی دانید؛ فیلمی شده بود برای خودش. من فقط محو شخصیت کارلوس آلبرتو بودم. اصلا چیزی از بازی نفهمیدم. آن بازی، خاطره انگیزترین بازی عمر مربیگری ام است؛ خیلی خوب بود. اینجاست که می گویم بعضی وقت ها همه چیز از دست ما خارج می شود و معصومین و حضرت زهرا و خود خدا به کمک ما می آیند.

The post جزئیات زندگی فیروز کریمی و همسر و فرزندان و دامادش appeared first on فان پاتوق مجله سرگرمی و خانوادگی.

]]> http://www.funpatogh.com/firooz-karimi-wife.html/feed 0 http://www.funpatogh.com/%d8%ad%d9%85%db%8c%d8%af-%da%af%d9%88%d8%af%d8%b1%d8%b2%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%ad%d8%a7%d9%84-%d8%b7%d9%84%d8%a7%d9%82-%d9%88-%d8%ac%d8%af%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%a7%d8%b2-%d9%87%d9%85%d8%b3%d8%b1%d8%b4.html http://www.funpatogh.com/%d8%ad%d9%85%db%8c%d8%af-%da%af%d9%88%d8%af%d8%b1%d8%b2%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%ad%d8%a7%d9%84-%d8%b7%d9%84%d8%a7%d9%82-%d9%88-%d8%ac%d8%af%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%a7%d8%b2-%d9%87%d9%85%d8%b3%d8%b1%d8%b4.html#respond Wed, 15 Jun 2016 20:03:53 +0000 http://www.funpatogh.com/?p=81010 حمید گودرزی در حال طلاق و جدایی از همسرش ماندانا دانشور است. ساده ترین خبر در خصوص زندگی عادی و روزمره بازیگران معروف برای مردم جذاب است.   طلاق حمید گودرزی از همسرش ماندانا دانشور کی از این نوع اخبار، خبر ازدواج، جدایی و طلاق چهره هاست، از این رو، اطلاعات خبرنگار ما حاکیست، حمید […]

The post حمید گودرزی در حال طلاق و جدایی از همسرش appeared first on فان پاتوق مجله سرگرمی و خانوادگی.

]]>

ساده ترین خبر در خصوص زندگی عادی و روزمره بازیگران معروف برای مردم جذاب است.

طلاق حمید گودرزی از همسرش ماندانا دانشور

کی از این نوع اخبار، خبر ازدواج، جدایی و طلاق چهره هاست، از این رو، اطلاعات خبرنگار ما حاکیست، حمید گودرزی بازیگر مشهور کشورمان در حال جدایی از همسرش است

در مصاحبه هایی که از این زوج منتشر شده بود، خبری از مشکلات و اختلافات میان این دو نفر وجود نداشت، اما گویا جدایی این بازیگر مشهور کشورمان قطعی شده است

دلایل طلاق حمید گودرزی از همسرش

خبر جدایی حمید گودرزی و ماندانا دانشور اینگونه که پیداست جدیت پیدا کرده و از حالت شایعه بیرون آمده و زوج معروف و نامی کشورمان ایران حمید گودرزی و همسرش که بسیار بخاطر عشق و علاقه به هم شهره تر شده بودند در راهروهای دادگاه برای طلاق می باشند .

بارها و بارها حمیدگودرزی و ماندانا دانشور با هم عکس هایی را منتشر کرده بودند و در سایت های گوناگون از عشق و علاقه فراوان این دو به هم گفته شده بود اما این روزها خبر طلاق حمید گودرزی و همسرش شوک عجیبی را به ما وارد کرده است .
هجوم طرفداران حمید گودرزی به صفحه وی برای اطلاع از علت جدایی حمید گودرزی و ماندانا دانشور وی را به واکنش واداشت .
اینگونه که حمید گودرزی در صفحه خود اعلام کرده دلیل طلاق حمید گودرزی از همسرش ، فشار ماندانا دانشور برای خروج از کشور بوده و خروج همسر حمید گودرزی از ایران دلیل طلاق حمید گودرزی و همسرش اعلام شده است

حمید گودرزی در صفحه خود در پاسخ به نظرات طرفدارانش در مورد دلیل طلاق نوشت که من عاشق خانومم بودم ولی اون عاشق زندگی در ایران نبود به همین دلیل رفت .

ساده ترین خبر در خصوص زندگی عادی و روزمره چهره های سرشناس کشور، برای مردم جذاب است.
یکی از این نوع اخبار، خبر ازدواج، جدایی و طلاق چهره هاست، از این رو، اطلاعات خبرنگار ما حاکیست، حمید گودرزی بازیگر مشهور کشورمان در حال جدایی از همسرش ماندانا دانشور است.

در مصاحبه هایی که از این زوج منتشر شده بود، خبری از مشکلات و اختلافات میان این دو نفر وجود نداشت، اما گویا جدایی این بازیگر مشهور کشورمان قطعی شده است.
بدیهی است، این بازیگر سینما و تلویزیون خبر جدایی خود را رسانه ای خواهد کرد.

The post حمید گودرزی در حال طلاق و جدایی از همسرش appeared first on فان پاتوق مجله سرگرمی و خانوادگی.

]]> http://www.funpatogh.com/%d8%ad%d9%85%db%8c%d8%af-%da%af%d9%88%d8%af%d8%b1%d8%b2%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%ad%d8%a7%d9%84-%d8%b7%d9%84%d8%a7%d9%82-%d9%88-%d8%ac%d8%af%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%a7%d8%b2-%d9%87%d9%85%d8%b3%d8%b1%d8%b4.html/feed 0 http://www.funpatogh.com/lanccrooz-ehsan-alikhani.html http://www.funpatogh.com/lanccrooz-ehsan-alikhani.html#respond Wed, 15 Jun 2016 19:44:59 +0000 http://www.funpatogh.com/?p=81007 احسان علیخانی مجری و تهیه کننده سرشناس کشورمان می باشد. سال گذشته بود که حاشیه های زیادی درباره دستمزد این مجری ۳۴ ساله مطرح شد. در تیرماه سال نود و چهار گمانه زنی‌هایی راجع به دستمزد پرداختی به احسان علیخانی مطرح شد که خبر می‌داد او مبلغ یک میلیارد و دویست میلیون تومان را برای […]

The post ماشین گرانقیمت احسان علیخانی مجری ماه عسل appeared first on فان پاتوق مجله سرگرمی و خانوادگی.

]]> احسان علیخانی مجری و تهیه کننده سرشناس کشورمان می باشد.

سال گذشته بود که حاشیه های زیادی درباره دستمزد این مجری ۳۴ ساله مطرح شد.

در تیرماه سال نود و چهار گمانه زنی‌هایی راجع به دستمزد پرداختی به احسان علیخانی مطرح شد که خبر می‌داد او مبلغ یک میلیارد و دویست میلیون تومان را برای مجریگری یک‌ماهه ویژه برنامه ماه عسل طلب کرده است. علاوه بر این، مبلغی بالغ بر دویست میلیون تومان را برای حق آورندگی «تهیه کنندگی» دریافت کرده است. وی همچنین در یکی از قسمت‌های این برنامه واکنش تندی به انتقادات اخیر نشان داد و اظهار داشت درآمد فیلم برداری مجالس عروسی از یک تهیه کننده با سابقهٔ تلویزیون بیشتر است.

این مسئله انتقادات زیادی را برانگیخت که چرا باید در شرایطی که بسیاری از مردم عامه ایران با بحران اقتصادی مواجه‌اند و حتی قشر متوسط جامعه با ملاحظات اقتصادی عدیده‌ای رو به رو هستند افرادی این چنین کسب ثروت کنند و حتی در برنامه‌هایی که پیش از این رنگ و بویی دینی به خود گرفته و احساسات مردم را درگیر کرده به دنبال کسب درآمدهای نا متعارف باشند.

احسان علیخانی درنهایت در یکی دیگر از قسمت‌های برنامهٔ ماه عسل در تاریخ ۱۲ تیرماه سال نود و چهار اعلام کرد مبلغ دستمزد وی ۴۵ میلیون تومان می‌باشد. او همچنین اظهار داشت این مبلغ برای یک سال تلاشش به منظور آماده‌سازی و تهیه سوژه و بررسی و فیلمبرداری برای ویژه نامهٔ ماه عسل است.

ماشین لندکروز احسان علیخانی

The post ماشین گرانقیمت احسان علیخانی مجری ماه عسل appeared first on فان پاتوق مجله سرگرمی و خانوادگی.

]]> http://www.funpatogh.com/lanccrooz-ehsan-alikhani.html/feed 0 http://www.funpatogh.com/fal-today-27-ordibehesh-95-2.html http://www.funpatogh.com/fal-today-27-ordibehesh-95-2.html#respond Wed, 15 Jun 2016 19:39:55 +0000 http://www.funpatogh.com/?p=81005   فال روزانه ۲۷ خرداد متولدین فروردین ماه افکارتان با سرعت زیادی در حال چرخش اند و نمی گذارند تصمیم درستی بگیرید. متأسفانه فعلاً نمی توانید متوجه شوید که کجای کارتان اشتباه است. به جای این که بخواهید دست به کار بزرگی بزنید، به شما توصیه می شود از سرعت چرخش افکارتان لذت ببرید. حتی […]

The post فال روزانه 27 خرداد ماه 95 appeared first on فان پاتوق مجله سرگرمی و خانوادگی.

]]>

The post فال روزانه 27 خرداد ماه 95 appeared first on فان پاتوق مجله سرگرمی و خانوادگی.

]]> http://www.funpatogh.com/fal-today-27-ordibehesh-95-2.html/feed 0 http://www.funpatogh.com/shahram-shakiba.html http://www.funpatogh.com/shahram-shakiba.html#respond Wed, 15 Jun 2016 19:34:55 +0000 http://www.funpatogh.com/?p=81001 شهرام شکیبا (متولد ۱۷ آبان ۱۳۵۱) فرزند حاج کریم دلنوا ، منتقد سینما، شاعر طنزپرداز و مجری تلویزیون اهل ایران است. وی تاکنون در جشنواره‌های ادبی و طنز مختلفی به عنوان داور یا ناظر شرکت داشته‌است.   جدایی شهرام شکیبا از همسرش مهسا ملک مرزبان اقای شهرام شکیبا نه سال پیش از خانم مهسا ملک […]

The post بیوگرافی شهرام شکیبا +همسرش ستاره قطبی appeared first on فان پاتوق مجله سرگرمی و خانوادگی.

]]>

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...

فیروز کریمی بین حرف هایش افرادی را که می آیند و نمی روند معرفی می کند؛ «این رضا مهاجری است؛ مربی خودمان در استقلال اهواز. این دامادم است، مهندس اسماعیل پور این طلوع است، مثل دختر خودم می ماند….» بازار معرفی داغ است.

فیروز کریمی و همسرش

فرزانه خانم کریمی می گوید: «کلید را پشت در خانه می گذاریم، من دارم کارهایم را می کنم که همسایه ها خودشان می آیند داخل».

فیروز کریمی همیشه از جنجالی ترین و موفق ترین مربی های فوتبال ایران است. او بیان خاص خودش را دارد.

تیمش همیشه طرفدارهای خودش را دارد؛ طرفدارهای فیروز کریمی! کریمی از موفق ترین مربی های فوتبال ایران است؛  کریمی این روزها سرمربی استقلال اهواز است.هنر او پیروزکردن تیم هایی غیر از استقلال و پرسپولیس است.

یکی از کسانی که او در مصاحبه هایش از او زیاد یاد می کند، فرزانه خانم است؛ فرزانه خانم هم دخترعموی آقای کریمی است، هم دخترخاله اش و هم همسرش! فیروز کریمی فوق لیسانس روان شناسی است، سرهنگ پلیس بوده و  ۲۰ سالی می شود که سرمربی تیم های مختلف است؛ تیم هایی که با حضور او مطرح شدند.

بازیکن های او بعد از مدتی مثل اعضای خانواده اش می شوند، خودش می گوید در همه مراحل زندگی راهنمایی شان می کنند، یکی از آن بازیکن ها را آن قدر راهنمایی کرد که دامادش شد!

می گوید: «اسم شناسنامه ای پسرم، ابوالفضل است اما ما در خانه عباس صدایش می کنیم. می خواستم همه جوره آقا قمر بنی هاشم، مواظبش باشد». دختر دیگرش طبقه بالای خانه شان زندگی می کند. کوچولوهایی که در عکس می بینید هم نوه هایش هستند، علی و امین.

• می دانید آقای حشمت مهاجرانی خیلی دوست دارد با شما مصاحبه کند؟

حشمت خان؟ می دانید حشمت خان افسر ارشد ما بود. اوایل خدمت من هم بودند؛ من ستوان بودم و ایشان سرهنگ. یک روز که همدیگر را دیدیم، به من گفت فیروز! کسانی که با تو کار کرده اند، یک بار هم پشت سر تو حرف نمی زنند. گفتم من هیچ وقت با بازیکنم دچار اختلاف نمی شوم.

همین حالا شما می بینید، نیم ساعت دیگر بچه ها مثل سرخ پوست می ریزند اینجا، از بالا و بغل و چپ و راست می آیند و نوه ها دیگر نمی گذارند حرف بزنیم.

• این مدل زندگی که گفتید (تا نیم ساعت دیگر بچه ها مثل سرخ پوست ها حمله می کنند)، مدل زندگی مورد علاقه شماست؟

بله، البته همیشه که نه. منظورم از سرخ پوست ها نوه ها هستند. ۴تا نوه پسر دارم. وقتی وارد می شوند، خانه را به هم می ریزند و همه جا را به آتش می کشند. الان هم می آیند. آن قدر شلوغ می کنند که بیا و ببین.

• راستی حاج خانم،  کجا هستند؟

خانم کریمی: الان می آیند. رفته اند خرید.
کریمی: خب، خدا را شکر. ۴ تا پسر آتش پاره هستند. به محض اینکه وارد می شوند، این میز را برمی داریم (اشاره به میز روبه رویش می کند) تا زمین برای فوتبال آماده می شود. توپ را برمی دارند و بازی شروع می شود.

من و حاج خانم هم مدارا می کنیم. چند ساعتی بازی می کنند. با اولین شوت، اولین گلدان می شکند. بعد که کم کم خانه را به هم ریختند، ۳-۲ بار تذکر می دهم و آخر سر هم با چک و لگد بیرونشان می کنم.

• فیروز کریمی چه جوری صحبت می کند که به دیگران برنمی خورد؟ مثلا الان گفتید با چک و لگد بیرونشان می کنید، شاید اگر کس دیگری بود، ناراحت می شد ولی از حرف های شما ناراحت نمی شوند؟

حرف ها تبدیل به کلمات می شوند، این کلمات از دل من بیرون می آید؛ سخنی هم که از دل برآید، لاجرم بر دل می نشیند.

من دلی صحبت می کنم. هیچ وقت قصد و نیت و پیش زمینه ای ندارم. در هیچ مصاحبه ای پیش زمینه ندارم. یعنی هیچ خبرنگاری که به من نمی گوید چه سؤالی می خواهد بکند، سریع یک سؤالی می کند، مخصوصا وقتی که بعد از مسابقه باشد.

رگ لری و ترکی ام یکی می شود، دیگر با دلم صحبت می کنم. من هیچ وقت نیت کنایه و تخریب شخصیت کسی را ندارم.

ببینید آخر بازی تیم من باخته، یک خبرنگار می آید و می گوید آقای کریمی این دفاع وسط شما سنگین نبود.

یعنی آن خبرنگار می فهمد اما من نمی فهمم که دفاع وسطم سنگین بود؟ حالا مدافع من هم داشت می آمد. اگر می گفتم بله سنگین بود؛ خب، بازیکنم ناراحت می شد. گفتم نه. خبرنگار دوباره گفت چرا خیلی سنگین بود.

خب، من چه بگویم؟ بگویم بله بابا، خیلی بد بود، ولی من که بازیکنم را خراب نمی کنم. جواب دادم شما خبرنگار هستید یا مسئول باسکول و وزن کشی؟ خودش هم خیلی درشت هیکل بود. گفتم خداوکیلی ۱۰۰ کیلو از شما کمتر دارد.

در خانه هم همین طوری برخورد می کنم. بعضی وقت ها خانم و بچه ها از دست من کلافه می شوند. یک روز همسرم به من گفت می دانی از صبح تا حالا چندبار سربه سر من گذاشتی؟ گفتم نه خداوکیلی. گفت ۶۲ بار، من هم گفتم واقعا نمی دانستم. حالا بگذار تا آخر شب ۱۰بار دیگر هم اذیت ات کنم تا بشود ۷۲بار.

خانم کریمی، شما به این جور صحبت کردن آقای کریمی اعتراض هم می کنید؟
نه، من هیچ وقت ناراحت نمی شوم. راستش را بخواهید خودم هم دوست دارم سربه سرم بگذارد ولی به رویش نمی آورم.

• تا حالا شده جوری جوابشان را بدهید که کم بیاورند؟
  نه، تا حالا نشده.
  فیروز کریمی: نه عمرا نشده. اصلا خلق و خوی خانم این طوری نیست.
  فرزانه کریمی: آخر حرف بدی نمی زند که، خیلی هم خوب است.

کریمی: ببینید من ذاتم این جوری است. با بچه های تیم هم همین طوری هستم. موقعی که تمرین داریم به بچه ها می گویم مثلا فردا ساعت ۴ تمرین داریم، سر ساعت ۴ سوت را می زنم. ولی من خودم زودتر می روم. ساعت ۳ می روم، بچه ها هستند، یک ربع به ۳ می روم، آنها هم می آیند، این یک ساعت مانده تا تمرین را آن قدر با بچه ها می گوییم و می خندیم که خودمان خسته می شویم.

رویه من این جوری است ولی ساعت تمرین که می شود، همه چیز عوض می شود، سوت را که می زنم، بچه ها هم حساب کار می آید دستشان. ذات من این جوری است. در قالب الفاظ طنز ولی توأم با منطق و در جای خودش حرف می زنم. هیچ وقت دلم نمی خواهد کسی را دست بیندازم.

•  برای همین هم هست که بیشتر بازیکنان شما دوست دارند در تیم شما بازی کنند؟

بله، بچه ها دوست دارند با خودم کار کنند، چراکه من در تمام ابعاد زندگی شان دخالت مثبت  دارم؛ چون ماحصل یک عمر زندگی و کار و تجربه را در خدمتشان می گذارم.

فوتبالیست های من را ببینید تا ۳۸ – ۳۷ سالگی بازی می کنند. همه هم از صدقه سری امام زمان به بار نشسته اند. حتی یکی از آنها هم مشکل و معضل اجتماعی نداشته است؛ بهزاد غلامپور، مارکار آقاجانیان، خاکپور، استیلی، رضایی منش، گروسی، مدیرروستا. حتی یکی از آنها هم قرتی بازی درنیاورد؛ اینکه موهایش بلند باشد، تیپ عجیب و غریب بزند و… هیچ کدام از بازیکنان من عجیب و غریب نشدند.

• یعنی شما با آنها برخورد می کنید؟

بله. یک بازیکن پارسال آمد به تیم من با موهای بلند و گیس کرده. گفتم عزیزم، شما با من صحبت کردی مرد بودی، حالا چرا بانو شدی؟! بعدازظهر همان روز رفت موهایش را کوتاه کرد.

گفتم ممکن است یکی سر تمرین بیاید تو را برای مهدی حیدری خواستگاری کند! بعد از تمرین سوار ماشین شد و رفت؛ وقتی برگشت موهایش را کوتاه کرده بود.

سال پیش در استقلال اهواز یک بازیکنی با تیم قرارداد بست؛ روز اول تمرین وقتی دیدمش تعجب کردم؛ موهای بلندی داشت. به او گفتم از امروز تو را چهل گیس صدا می کنم؛ پس تو کی هستی؟ گفت چهل گیس. فردای آن روز که آمد سر تمرین دیدم موهایش را کوتاه کرده.

چند نفر هم آمده بودند. پدرش یکی از مسئولان شهر اهواز بود؛ آمد پیش من و گفت آقای کریمی شما هستی؟ گفتم بله. گفت من می خواستم از شما تشکر کنم؛ کاری که من نتوانستم انجام بدهم، شما انجام دادی. شما چه کار کردید؟ گفتم من فقط برای او یک اسم گذاشتم. گفت من ۵ سال است حریف این پسر نشده ام.

•  در خانه هم یک روی جدی دیگر دارید؟
  نه، دیگر الان ندارم. همه رفته اند؛ علی مانده و حوضش (به همسرش اشاره می کند). دخترها که بودند بعضی وقت ها روی دیگر را نشان می دادم. البته فقط گاهی تشر می زدم. خب، دختر بودند. همین تشر کافی بود، دیگر حساب کار دستشان می آمد.
•  خانم کریمی، شما از نظر اخلاقی چقدر با هم فرق دارید؟

خدا شاهد است خیلی شبیه هم شده ایم. خیلی با هم جور هستیم؛ حرف دلمان دیگر یکی شده است. بعضی وقت ها حرف هایمان یکی می شود. تا من می خواهم یک حرفی را بزنم، همسرم همان را می گوید.

کریمی: ببینید، من الان می خواستم به حاج خانم بگویم نبات داریم؛ ایشان همزمان به من گفت نبات می خواهی؟ دیگر دلی شده ایم. تفاهم را می بینید؟ دیگر می دانیم هر دو چه می خواهیم.

•  چند سال است با هم زندگی می کنید؟

۳۲ سال است.

•  آقای کریمی، شما خودتان را چطوری تعریف می کنید؟

من آدم رک و روراستی هستم؛ اصلا پیچیده نیستم. وحشتناک شجاعت دارم. به همین دلیل هم اگر اشتباه کنم، امکان ندارد به گردن نگیرم. من آدم پیچیده ای نیستم، اصلا هم بدکینه نیستم.

•  آخرین اشتباهی که کردید چه بود؟

۳-۲ روز پیش بود که رفتم انجمن اولیای مدرسه. آقای صافی که از پیشکسوتان آموزش و پرورش هستند، سخنرانی کردند. آن روز وقت هم نداشتم. به مدیر مدرسه گفتم من ۱۰ دقیقه می نشینم و می روم ولی باورتان نمی شود، ۲ ساعت نشستم. آن روز پرواز هم داشتم ولی صحبت هایش خیلی جالب بود؛ درباره زندگی و درباره نوع برخورد خانواده با دانش آموز.

آمدم به حاج خانم گفتم من را حلال کن؛ من خیلی از راه و روش های زندگی را نمی دانستم، تازه یک چیزهایی را امروز یاد گرفتم. آخر من خیلی وقت ها خانه نبودم.

•  نبودن شما در خانه خیلی احساس می شود؟

بله، حتما می شود.

•  مثلا در چه مواردی؟

خیلی از موارد. خب، حاج خانم همه کارها را به تنهایی انجام می داد؛ مثلا این دامادها را به ما انداخت دیگر؛ مهندس و فوتبالیست.

•  فوتبالیست را خودتان پیدا نکردید؟

نه، مادر مهدی تاتار در یکی از اعیاد از حاج خانم، شهلا
– دختر بزرگم – را خواستگاری کرد. روز تولد امام زمان بود که مادر بچه های تیم را دعوت کرده بودم خانه. در آن مجلس دختر بزرگم خواستگارهای زیادی داشت. خودش از بین آنها مهدی تاتار را انتخاب کرد. تاتار هم از ۱۳سالگی زیر دست خودم بزرگ شده بود.

•  آقای کریمی، شما خودتان را تعریف کردید، حالا از همسرتان بگویید؟

به جزمعصومین، هیچ موجودی را صادق تر از حاج خانم ندیده ام.
خانم کریمی: وقتی شما چنین حرفی می زنید من دیگر چه بگویم.
کریمی: نه، من در این ۳۲ سال زندگی هیچ بدی ای از ایشان ندیده ام؛ فقط یک بار آن هم عید ۳سال پیش بود که از ایشان ناراحت شدم ولی دیگر هیچ چیزی نبوده. هیچ زوجی مثل ما بی حاشیه نیست و مثل ما خوب زندگی نکرده اند.

•  شما آن روز چه کار کردید خانم کریمی؟

هیچی دیگر، اشتباه از من بود، قبول کردم.

فیروز کریمی: داشتم می گفتم… اول صداقت، دوم صفا؛ عشق و وفا و صدق و صفا. خیلی هم قانع است. هیچ زنی را در تاریخ دنیا مثل ایشان پیدا نمی کنید.

ما کیش زیاد می رویم. هر دفعه هم بیشتر از ۲میلیون خرید می کنیم. هر بار هم من مثل قوی ترین مردان ایران با تمام وجودم بار می کشیدم در این بازارهای خرید. هر بار کلی خرید می کردیم ولی فقط سوغاتی بود. هیچی برای خودش نمی خرید.

گفتم این دفعه که رفتیم، فقط باید برای خودت خرید کنی. با اینکه در کیش گفته بودم، باز هم دیدم فقط دو تا تیکه برای خودش خرید. وفاداری به خانواده اش هم فوق العاده است! اصلا ویژگی خاص خودش را دارد؛ بدل ندارد و به خانواده همعشق می ورزد.

خانم کریمی: تو را به خدا این قدر از من تعریف نکن! هر چی فیروز گفت ۳ برابرش خوب است. تو خوبی که من خوبم!

•  خانم کریمی، هیچ وقت از همسرتان نخواسته اید که کارشان را به خاطر شما کنار بگذارند؟

نه، چون می دانم چقدر به فوتبال علاقه دارد. من فیروز را دوست دارم و باید چیزی را که دوست دارد، دوست داشته باشم.

• هیچ وقت خسته نشده اید؟

نه، کارش این است. هر چه خودش صلاح بداند. من همیشه تنها بوده ام. من بچه مدرسه ای دارم. دختر و نوه دارم و نمی توانم بچه ها را تنها بگذارم؛ بالاخره یک نفر باید بالای سر بچه ها باشد.

•  هیچ وقت تا حالا فکر کرده اید که در این زندگی فداکاری می کنید؟

نه، اگر من فداکاری می کنم، فیروز چه کار می کند؟به خاطر ما این کارها را انجام می دهد؛ به خاطر رفاه زندگی من و بچه ها این کارها را قبول می کند. دوری راه را که تحمل می کند به خاطر ماست.

فیروز کریمی: یک شعری می گوید: به راه همسرم شش ماهه را اول فدا کردم / چون غنچه زودتر از گل خزان شد یا رسول الله؟

این درددلی است که حضرت زهرا(س) با پدرش می کند؛ یک نوحه است. این بزرگ ترین درس است. ما الگوهای خوبی داریم. این شعرها که در وصف هم می خوانند، خیلی جالب است. همسر من هم فدایی بود؛ البته بیشتر از من.

•  چه چیزی فدا شد؟

گران ترین ودیعه الهی؛ جوانی ام را فدا کردم. از جوانی ام فقط وقتی که در خانه و کنار خانم و بچه ها بودم، لذت بردم؛ ولی ۱۲ سال کنار همسرم نبودم.

•  راستی چه جوری با هم آشنا شدید؟

مادر ایشان، این خانم را به من انداختند.
خانم کریمی: خیلی ممنون.
فیروز کریمی: پدرش هم با مادرش دست به یکی کردند. من هم یک جوان ساده بودم. ما اصلا هیچ سنخیتی با هم نداشتیم. بعد که ازدواج کردیم فیلم هندی شد؛ فهمیدیم ایشان هم دختر عموی من هستند، هم دختر خاله ام. ما خیلی فامیل بودیم!

•  این عشق و علاقه از کجا پیدا شد؟

بود؛ از بچگی بود.

•  کی خودش را نشان داد؟

سال۵۴ بود؛ می خواستم بروم خدمت سربازی که خاله ام با ایشان آمدند بدرقه. موقع خداحافظی در ماشین نوحه ای متعلق به حضرت زینب گوش می کردیم که می گفت «بده ظالم فرصتی آخر»، من هم همین طور این چند کلمه را تکرار می کردم که نگاهم به ایشان افتاد.

دست مرا فشار داد. گفت: می شه نری؟ زیباترین جمله ای بود که در عمرم شنیده بودم. منتظر بودم. گفتم چرا بروم، صددرصد نمی روم. من اصلا کجا بروم؟ مادرم گفت آش پشت پا برایت پخته ایم. گفتم آش رشته است دیگر با هم می خوریم. بعد هم برگشتم و رفتم دانشکده افسری.

•  هنوز هم سر همان قرار اول هستید؟

بله، من در خلوت به جز حاج خانم به هیچ کس دیگری فکر نکرده ام. حاج خانم همه کس من است. در ذهنم – چه در خانه باشم چه دور از خانه – فقط همسرم را می بینم.
بحث ازدواج نیمه کاره رها شد.

خانه ما جنوب غربی تهران بود؛ نواب. خانه ایشان هم تهرانپارس بود. ۵۰کیلومتر فاصله داشتیم. من هر روز این مسیر را می کوبیدم و به بهانه ای به خانه خاله ام می رفتم. ساعت ۱۰ راه می افتادم، ۱۲ می رسیدم. می گفتم خاله، مادرم گفت ترشی لیته دارید؟ خاله ام می گفت بله داریم.

می داد به من می بردم. بعد شیشه را می شستم و دوباره چند ساعت دیگر برمی گشتم، می گفتم خاله، مادرم شیشه را پس داد و تشکر کرد. یک روز دیگر به بهانه کش شلوار می رفتم. می گفتم خاله، مادرم گفت کش پهن دارید؟ خاله ام می گفت دارم، به من می داد و من دوباره برمی گشتم؛ می گفتم خاله، مادرم گفت این کش را نمی خواهم، کش نازک می خواهم. کش ۱۰ مترش یک ریال بود.

من ۲ تومان خرج می کردم تا چند لحظه ایشان را ببینم. بعضی روزها دیگر هیچ بهانه ای نداشتم. می رفتم خانه خاله ام، می گفتم خاله حالت خوب است؟ می گفت چطور؟ می گفتم خاله مادرم خواب دیده حالت بد است. بنده خدا جواب می داد نه حالم خوب است. برمی گشتم خانه. دوباره می رفتم خانه خاله ام، می گفتم خاله، مادرم گفت جدی حالت خوب است؟! خب، آنها هم متوجه می شدند دیگر. من از هر فرصتی استفاده می کردم تا ایشان را ببینم. بعد از آن  ازدواج کردیم. بعد رفتم دانشکده افسری و درس پلیسی خواندم.

•  چند سال در خدمت پلیس بودید؟

۲۵ سال و بعد خودم را بازخرید کردم؛ به خاطر مربیگری. سرم خیلی شلوغ بود. استفاده کردم؛ به خاطر مربیگری که عشقم بود.

•  آقای کریمی! این درست است که می خواهید سرمربی استقلال شوید؟

نه، درست نیست. ببینید من روزنامه نمی خوانم، به غیر از مطالبی که خیلی بد بود!
داشتید درباره استقلال تهران می گفتید.

نه، این حرف ها زیاد است. قبل از استقلال هم می گفتند ابومسلم، سایپا و ذوب آهن. نه، این حرف ها نیست.

•  جدایی از استقلال اهواز چی؟

اگر جدا شوم به خاطر رسیدگی به افراد و مشکلات خانواده است و نه چیز دیگری.
بعضی ها می گویند بهانه است.خب، این بعضی ها همیشه هستند.

این حرف بعضی ها اهمیتی ندارد. می خواهم بیایم خانه، بعضی ها می گویند دعوا کرده.

می آیم، بعضی ها می گویند با خانواده قهر است. در خیابان می مانم، بعضی ها می گویند حتما نیت سرقت دارد. به پارکینگ می روم، بعضی ها می گویند  مگر ماشین است. خب، این بعضی ها بگویند من پودر شوم دیگر؛ تکلیفم هم روشن می رود این طوری.

•  چرا هیچ وقت علاقه نداشتید مربی تیم های بزرگی مثل استقلال و پرسپولیس شوید؟

من مربی تیم های بزرگی بوده ام. من دوست دارم با تیم های کوچک تیم های بزرگ را شکست بدهم. من با یک مشت جوان جلوی ۹۰هزار تماشاچی یقه پرسپولیس را می گیرم.

سه دویی که ما باختیم خیلی مقبول بود برای همه، من تیم دارم. مزه می دهد این رقابت به من. من قهرمانی هایم را گذرانده ام؛ ۲ دوره قهرمان شده ام؛ ۳ دوره نایب قهرمان؛ قهرمان جام باشگاه های آسیا هم شده ام و کلی جام دارم. لذت می برم که با یک تیم کوچک، یک کار بزرگ انجام بدهم. دوست دارم دوباره بروم دسته یک، یک تیم بیاورم بالا. تا حالا در ۵ تیم دسته یکی کار کرده ام.

•  هیچ وقت احساس نکرده اید که کم آورده اید؟ خسته نشده اید؟ مسابقه ای برایتان آن قدر سخت بوده که قبل از شروع بازی بگویید وای چه روز سختی دارم؟

همه بازی ها سخت است، بدون استثنا. همه فکر می کنند سر نخ دست ماست. نه، دست ما نیست، ما یک واژه های خیلی نابی داریم؛ توسل به معصومین، استعانت از کلام وحی و توکل به خدا. من یک قرآن دارم که از حرم حضرت رقیه برایم آورده اند که همیشه همراهم است.

همیشه دستم را روی قرآن می گذارم و وارد زمین می شوم. جز خدا هم کسی را ندارم که پشت و پناهم باشد. من بیش از ۲۰ سال سابقه کار دارم و ۲۵ جام هم گرفته ام. ویترین افتخاراتم را شاید کمتر باشگاهی داشته باشد ولی همه اینها از صدقه سر معصومین (ع) است.

• شکست اذیت تان می کند؟

شکست غیرمنصفانه بله. بازی پارسال با مس کرمان که گل نبود و داور گل قبول کرد. آن گل که قهرمانی را از ما گرفت، بدترین خاطره ورزشی من بود.

•  شکست ها را به خانه می آورید؟

نه، مگر اینکه خیلی حساس باشد.

•  شما بازی های تیم آقای کریمی را نگاه می کنید؟

خانم کریمی: قبل از عملم نگاه می کردم ولی حالا نه، فشارم بالا می رود. دیگر نگاه نمی کنم. بچه ها می بینند ولی من همیشه پیگیری می کنم.

•  اگر دری به روی شما باز شود، دوست دارید پشت آن، چه کسی یا چه چیزی را ببینید؟

کریمی: من دوست دارم مهمان باشد؛ مهمان خیلی برای ما آمد دارد. برای حاج خانم هم فکر می کنم دوست دارد طلافروش را ببیند.

خانم کریمی: نه، من دوست دارم در که باز می شود، همسرم را ببینم؛ چون هفته ای یک بار می بینمش، بقیه اش اهواز است. بعضی وقت ها دوست دارم نوه ام یا دامادهایم را ببینم.

کریمی: من دوست دارم در باغ بهشت را هم ببینم.

•  اگر یک روز یکی از بچه ها به خانه بیاید و بگوید ناخواسته و غیرعمدی کسی را کشته، چه کار می کنید؟

بکشد؟ اینکه محال است. خب، یک خسته نباشید به او می گویم! مثلا اگر بگوید من فلانی را خفه کرده ام، می گویم خب، خسته نباشی! اول توجیه می کنم می گویم حق با توست. حالا دستش شانسی خورده، فکر کرده بادکنک است، فشار داده و خفه شده است. توجیه می کنم. حق طبیعی هر پدری است.

نه، شوخی کردم. اگر خدای نکرده چنین اتفاقی بیفتد، روند قانونی را طی می کنم. البته من این کار را می کنم، شماها تنها کاری که می کنید غش کردن است.

محو شخصیت کارلوس آلبرتو بودم

با پاس در فینال جام باشگاه های آسیا مقابل الشباب عربستان بازی کردیم. رمز ما در آن بازی، نام مقدس حضرت زهرا(س) بود. آن طرف، کارلوس آلبرتو پریرا مربی معروف برزیلی و این طرف من که ۳۷ساله بودم؛ او گرگ باران دیده، من جوان. خدا وکیلی باید ۱۰ تا گل به ما می زدند. اگر قیاس می کردیم، آن طرف یک بادام هندی روی نیمکت نشسته بود، این طرف یک ذرت بو داده.

بازی از دست من خارج شده بود. من فقط محو شخصیت کارلوس بودم و اصلا بازی را نگاه نمی کردم.

یک دفتر یادداشت دستش بود که همه برگ هایش عکس زمین فوتبال بود و همین طور یادداشت برمی داشت.

نگاه می کردم که او چه کار می کند. من یک دفتر سیمی داشتم. مثل او دستم گرفته بودم و از چپ به راست می نوشتم؛ کسی نبود به من بگوید فارسی را که از چپ نمی نویسند.

من محو او بودم و فقط او را نگاه می کردم. تا می رفتند سمت دروازه ما، صدای یا زهرا بالا می رفت. دوربین که سراغم می آمد، من هم ژست می گرفتم و می رفتم لب خط، بچه ها را صدا می کردم و می گفتم فرهاد سوت.

فرهاد می گفت سوت یعنی چی آقا؟ بعد با دستم ادا و اطوار درمی آوردم. دوباره دوربین می آمد سراغ من. دوباره می رفتم لب خط و فرهاد عباسی را صدا می کردم. بیچاره از دست من گیج شده بود، من هم کم نمی آوردم.

با دستم طوری برای او حرکت نشان می دادم که فرهاد فکر می کرد باید به بچه ها بگوید، بازیکنان حریف را درو کنند. می رفت وسط زمین و می گفت بچه ها، آقا فیروز گفته درو کنید و می رفتند تو ساق بازیکنان حریف. دوباره می رفتم لب خط و فریاد می زدم فرهاد، این چه کاری است، من کی گفتم درو کنید.

خلاصه نمی دانید؛ فیلمی شده بود برای خودش. من فقط محو شخصیت کارلوس آلبرتو بودم. اصلا چیزی از بازی نفهمیدم. آن بازی، خاطره انگیزترین بازی عمر مربیگری ام است؛ خیلی خوب بود. اینجاست که می گویم بعضی وقت ها همه چیز از دست ما خارج می شود و معصومین و حضرت زهرا و خود خدا به کمک ما می آیند.

سرگرمی و تفریحات سالم...

سرگرمی و تفریحات سالم...